Ale nie rozpaczaj! Świadomość to już początek sukcesu! Najważniejsze, że takie pytanie nie przeradza się w stwierdzenie: „Tak, nikt mnie w ogóle nie kocha!” Aż strach pomyśleć, ale wewnętrzne przekonanie, że moja matka mnie nie kocha, ma katastrofalny wpływ na relacje z płcią przeciwną. Dlaczego rodzice mnie nie kochają? „Zanim tata rozwiódł się z mamą, chodziliśmy razem na plażę, do restauracji i jeździliśmy samochodem w różne miejsca. Potem wszystko się urwało. Tata zupełnie się zmienił. Wygląda na to, że wziął rozwód także ze mną” (Krystyna).a. TAKIE bolesne uczucia dręczą mnóstwo młodych ludzi. Zadając pytanie "dlaczego nikt mnie nie lubi" ważne jest, aby najpierw zwrócić się do siebie i zapytać "A kogo dokładnie kocham?". Czy w waszym życiu jest ktoś, kogo się kocha lub po prostu dlatego, że jest. Jeśli nie boisz się miłości i nie zaprzesz się, to ona wróci do ciebie w zamian. Autor: Tomek (---.dynamic.chello.pl) Data: 2013-07-13 14:09 Wiem o co Ci chodzi - nie wiem dlaczego nikt Cię nie kocha, jeśli tak masz, ale pomyśl, że to tylko przejściowy okres - Miłości czasami trzeba poszukać. Chęć na coś słodkiego nie zawsze jest tylko naszą chwilową zachcianką. Czasem jest wewnętrznym głosem, który nie daje Ci spokoju. Przyczyną mogą być niedobory witamin, nieprawidłowy poziom hormonów, czy nawet choroby np. insulinooporność, cukrzyca. Staraj się robić regularnie podstawowe badania. Jestem do niczego nikt mnie nie kocha i nie potrzebuje dlaczego muszę z tym żyć.Rodzice zawsze woleli rodzeństwo przyjaciółka z którą byłyśmy 16lat zerwała wszelki kontakt.A mąż po16 latach daje mi do zrozumienia że mnie nie kocha i nie pragnie woli coś poogladac i robić to sam.Ostatnio wyszły na jaw Działo się tak z uwagi na aktualną sytuację w życiu, ponieważ ktoś tęsknił po rozstaniu, ktoś długo był samotny, ktoś został porzucony, skrzywdzony. Zauważ, że to dojmujące odczucie, że ”nikt mnie nigdy nie pokocha” pojawia się właśnie w takich kryzysowych sytuacjach. Zastanawiasz się wtedy co w sobie zmienić albo gCp6X. Rdz 2,18-24 / Hbr 2,9-11 / Mk 10,2-16 „Nikt mnie nie kocha, nikt mnie nie rozumie i nie mam dziewczyny/chłopaka”. Doświadczenie braku zrozumienia, braku wspólnoty z ludźmi i bliskich więzi, które odpowiadałyby na potrzebę bezpieczeństwa i bycia akceptowanym, nie jest wyłącznie problemem dorastających nastolatków. To doświadczenie jest udziałem wielu małżonków, księży, zakonników czy osób żyjących samotnie. Często jest źródłem poczucia nieszczęścia i bezsensu, a zawsze odbiera radość życia i nie pozwala się cieszyć Bożymi darami. Nad tym doświadczeniem pochyla się dziś Pan Bóg – bo pochylając się nad Adamem, dostrzega przecież każdego z nas – i mówi: „Nie jest dobrze, żeby człowiek był sam”. Adam – jak każdy z nas – choć był otoczony całym bogactwem stworzenia, pozostawał samotny, bo nie miał z kim dzielić radości, bo nie było przy nim nikogo, kto by odpowiadał na jego wzruszenia, na jego słowa. Nie jest dobrze, żeby człowiek był sam, bo został stworzony na Boży obraz i Boże podobieństwo. Bóg, którego objawia nam Pan Jezus, jest Trójcą, a istotą wewnętrznego życia Boga–Trójcy jest ciągłe wzajemne obdarowywanie się i przyjmowanie, nieustanna komunia, niczym niezakłócona jedność między Osobami przy zachowaniu ich odrębności: „to samo, co Ojciec czyni, podobnie i Syn czyni” (por. J 5,19). Na obraz takiego Boga jesteśmy stworzeni i dlatego tkwi w nas potrzeba komunii, komunikacji z innymi. Nie rozumiejąc tego, błąkamy się po świecie, ciągle niezaspokojeni. Bóg, aby odpowiedzieć na tę potrzebę, stwarza niewiastę. Jednak nie z prochu ziemi jak mężczyznę, lecz z żebra Adama. To nie znaczy, że kobieta jest lepsza czy gorsza od mężczyzny; Adam uznaje jej pełną równość, mówiąc: „ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała”, jest taka, jak ja sam. Znaczy to, że Adam – czyli każdy z nas – musi utracić coś swojego, żeby odnaleźć tego drugiego, który przyjmie, który zrozumie, który odpowie. Nie uda się spotkać z drugim, stawiając warunki, próbując ocalić coś wyłącznie dla siebie. Ta gotowość jest tu kluczowa: towarzyszka Adama nie została stworzona z palca czy kości nogi, ale z żebra wyjętego z boku, z samego centrum ciała, z miejsca chronionego przez nas w chwili zagrożenia przez złożenie ramion. Rozłożyć ramiona to znaczy zaryzykować, pozbawić się ochrony, być gotowym na przyjęcie drugiego człowieka, na oddanie swojej niezależności, ale także na przyjęcie ciosu, przed którym nie będzie można się obronić. Do tego potrzebna jest odwaga. Daje ją Ten, który zaryzykował najpełniej, który rozłożył swoje ramiona najszerzej – nowy Adam – Jezus Chrystus. Janusz Kaczmarek OP dominikanin, kierownik Centralnego Katalogu Bibliotecznego, członek Komisji Bibliotecznej, mieszka w Krakowie. Był dyrektorem Biblioteki Kolegium Filozoficzno-Teologicznego oo. Dominikanów w Krakowie. Jest inicjatorem zast... Jak sobie z tym poradzić ?Sygnały, że mąż cię już nie kocha Jeśli zachowuje się, jakby cię nie kochał – może mieć jakieś problemy Mąż cię nie kocha i chce rozwodu – co robić? Jeśli mąż cię nie kocha pomyśl w końcu o sobie! Jak sobie z tym poradzić ?Długoterminowe relacje są często trudne. Walczymy z problemami, które mogą wydawać się mniej lub bardziej poważne. Czasem w małżeństwie zdarza się, że mąż przestaje się już starać. Nie chce skorzystać z terapii, czy jakiejkolwiek innej pomocy. Zrezygnował już z walki o waszą lepszą przyszłość. Kobieta zadaje sobie wtedy trudne pytanie – “co zrobić, jeśli mąż mnie już nie kocha?”. Na pewno czujesz się niezrozumiana. Dzięki tym poradom nie będziesz już tak zagubiona. Sygnały, że mąż cię już nie kocha Zanim definitywnie przekreślisz wasz związek, musisz mieć pewność, że mąż stracił już resztki miłości, którą cię obdarzał. Poniżej sygnały, które powinny zapalić u ciebie czerwoną lampkę:Nie rozmawia z tobąNie spędzacie wspólnie czasu Wybiera pracę/ kolegów zamiast ciebie Nie interesuje go, co u ciebie słuchaćNie ma między wami bliskości fizycznej Nie stara się o twoją uwagę Przestał snuć plany na przyszłośćMówi wprost, że przestał cię kochać Jeśli zachowuje się, jakby cię nie kochał – może mieć jakieś problemy Faceci bardzo często unikają rozmów na poważne tematy. Często wolą przemilczeć pewne sprawy, zamiast martwić swoich bliskich. Sygnały, że mąż cię nie kocha mogą być łatwo pomylone z jego życiowymi trudnościami. Warto dowiedzieć się, czy twojego męża nie męczą jakieś kłopoty. Być może wyjdziecie z tego kryzysu silniejsi niż ci się wydaje. Mąż cię nie kocha i chce rozwodu – co robić? Stało się. Usłyszałaś te słowa, których obawiałaś się najbardziej – “chcę rozwodu!”. Najważniejsze, to abyś zachowała trzeźwe myślenie. Podczas rozprawy rozwodowej, nerwy nie będą twoim sprzymierzeńcem. Nie poniżaj się prosząc go o wybaczenie. On już podjął decyzję. Musisz odważnie spojrzeć w przyszłość. Poszukaj wsparcia wśród rodziny i przyjaciół – będzie ci łatwiej przejść przez ten trudny okres w twoim życiu. Twoja odmowa przy złożeniu papierów rozwodowych może skutkować wydłużaniem się procesu rozwodowego. Zastanów się, czy na pewno chcesz marnować czas dla kogoś, kto nie potrafił odwdzięczyć ci się miłością? Jeśli mąż cię nie kocha pomyśl w końcu o sobie! Bardzo często kobiety mają tendencję do trzymania całego domu na swojej głowie. Pilnują porządku, spraw organizacyjnych, opiekują się dziećmi. Swoje szczęście uzależniają od szczęścia własnego mężczyzny. Kiedy usłyszysz, że mąż cię już nie kocha – możesz poczuć się niedowartościowana. Poświęciłaś kawał swojego życia dla kogoś, kto nie potrafi odwdzięczyć ci się odrobiną miłości. Nie należy pokładać jednak całego swojego szczęścia w jednej osobie. Takie problemy często wymagają przepracowania. Może to wynikać z niskiego poczucia własnej wartości bądź niezaspokojonych w dzieciństwie potrzeb. Dobry terapeuta na pewno pomoże ci uwierzyć w siebie i podnieść się po usłyszeniu gorzkich słów o braku miłości. Kiedy słyszysz bądź czujesz, że mąż już cię nie kocha na pewno przeżywasz swój wewnętrzny kryzys. Cały świat właśnie legł w gruzach. Pamiętaj jednak, że każda taka sytuacja może być dla nas życiową lekcją, która pozwoli wyciągnąć wnioski na przyszłość. Jeśli spodobał Ci się ten artykuł lub korzystasz z mojej wiedzy na swoim blogu lub stronie www to wstaw proszę u siebie link do źródła: Tagi: ⭐ jak zachowuje się mąż, który nie kocha, sygnały, że on Cię nie kocha, jak sprawdzić czy mąż mnie kocha, jak pogodzić się z tym, że on mnie nie kocha, jak uratować małżeństwo, gdy on nie kocha, kocha czy nie kocha jak to sprawdzić, mąż mnie nie kocha, ale nie chce rozwodu, maż mnie nie kocha i chce rozwodu, mąż mnie nie kocha, co dalej ? co robić ? maż mnie nie kocha objawy, mąż nie kocha się ze mną,O mnie Jestem doświadczoną kobietą, wróżką i numerologiem. Moja sprawność w interpretacji rozkładów kart tarota i uzupełnianie jej numerologią zadziwia często nawet mnie, stąd pewnie tak spore zainteresowanie moimi wróżbami. Oprócz wiedzy teoretycznej i praktycznej, wykazuję się również szczerością w moich wróżbach, dlatego masz pewność, że powiem Ci zawsze to co pokazały mi karty a nie to,co chcesz usłyszeć Zawsze stawiam na szczerość i prawdę rozkładając karty, ponieważ to zawsze popłaca. Więcej o mnie przeczytacie Państwo tutaj: o mnie W przypadku zainteresowania moimi wróżbami proszę o kontakt pod tym adresem e-mail: wrozka@ Lub za pomocą formularza kontaktowego na stronie zamów wróżbę. Pozdrawiam o mnie “Witam Pani Otylio, bardzo dziekuje za wrozbe. Wiem, ze jak Pani pisala wrozba nie jest wyrocznia, i ze to my sami ksztaltujemy ostatecznie nasz los. To bardzo madre slowa. Dlatego niezaleznie od wrozby bede usilowal, wplynac na swoj los, majac jednak na uwadze wlasne mozliwosci i nie przekraczajac ich na sile. Przyznam, ze nie bardzo wczesniej wierzylem w tego rodzaju przepowiednie, ale to, co Pani mi przekazala jako wrozbe z przeszlosci, majac tylko te dane, ktore podalem, wprawilo mnie w konsternacje. Wiele spraw sie potwierdzilo, dlatego z tym wieksza uwaga bede sledzil przyszlosc i jej potwierdzenie we wrozbie. Jeszcze raz bardzo dziekuje i pozdrawiam. ” Pan Bogusław “Dobry wieczór Pani, bardzo serdecznie pozdrawiam i przesylam podziękowanie za tak wyczerpujące informacje. Jest Pani niesamowita. Myślę, że pomoże mi to w podejmowaniu nastepnyvh decyzji. Z czystym sumieniem polecę Pani usługi moim koleżankom. Nie do końca wierzyłam, że można wirtualnie postawić mnie Tarota. Większość faktów zgadza się.” Pani Jolanta "Witam Pani Otylio, Bardzo dziękuję za wróżbę. W głębi serca właśnie takiej odpowiedzi się spodziewałam. Widocznie nie było nam pisane. Mam nadzieję, że przynajmniej on będzie szczęśliwy bo naprawdę na to zasługuje. Ja musze się z tym pogodzić i zaakceptować daną sytuacje. Jak mówi piosenka” …znów normalnie trzeba żyć, normalnie umieć być normalnie kochać świat…”a ja muszę to wcielić w życie. Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam Sylwia" Pani Sylwia KLIKNIJ, aby zobaczyć wszystkie opinie Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy? Niewiele myśli jest bardziej niszczycielskich niż świadomość, że prawie nikt o nas nie dba. Za tym wrażeniem mogą kryć się bardzo złożone rzeczywistości. Warto się zatrzymać, żeby się nad nimi głębiej zastanowić.„Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy?” Czy przeszło ci kiedyś przez myśl takie pytanie? Uświadomienie sobie tej idei to niewiele więcej niż emocjonalny policzek. To pogrążenie się w stanie absolutnego niepokoju i tego rodzaju niszczącej samotności, która wstrząsa dogłębnie naszą równowagą nie ma bardziej destrukcyjnej myśli niż to, co pojawia się w głowie kogoś, kto nie czuje się kochany, doceniany lub potrzebny. Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy – pytanie to odbija się czasem echem w naszej głowie…Co można zrobić stając w obliczu takich myśli? W pierwszej kolejności, gdy ktoś zadaje nam pytanie: „Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy?”, trzeba ocenić rzeczywistość sytuacji. Przede wszystkim należy ustalić, czy osoba, która wypowiada to stwierdzenie, nie cierpi przypadkiem na zaburzenie negatywne idee, przesiąknięte gorzką beznadziejnością, są bowiem bardzo często odzwierciedleniem tego stanu drugiej strony gdy pojawia się pytanie: “Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy?” nie możemy też zaprzeczać faktom. Jesteśmy społeczeństwem chorym na samotność i to uczucie z roku na rok nasila się. Jest tak zarówno u osób starszych, jak i że nikt się o nas nie troszczy, jest lamentem tych, którym brakuje ważnej, bliskiej i znaczącej sieci kontaktów społecznych. W dzisiejszym artykule przyjrzymy się bliżej temu czuję, że nikt się o mnie nie troszczy?Kiedy ktoś zadaje sobie pytanie: „Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy?” to, czego doświadcza, to tak naprawdę bardzo silne cierpienie. Wobec takiej sytuacji nie możemy odwrócić się od cierpiącej więcej, czasami ten komentarz może być szczególnie bolesny dla kogoś, kto kocha, docenia i szanuje kogoś, kto głośno wyraża tę wątpliwość. Zamiast się złościć lub robić komuś wyrzuty, musimy uświadomić sobie kilka istotnych pierwsze, ta osoba może przechodzić w swoim życiu bardzo trudny okres. Po drugie, to uczucie, dalekie od bezpodstawności, jest u tej osoby jak najbardziej realne. Coś w otoczeniu danej osoby nie działa prawidłowo. Dlatego konieczne jest przeanalizowanie całego kontekstu jest odważne uświadomienie sobie faktów. Prawdopodobnie istnieją aspekty, które mogliśmy więzi i uczucie prawdziwej samotnościUniwersytet Pensylwanii przeprowadził w 2016 roku badanie, aby ocenić, co rozumiemy przez poczucie bycia kochanym. Wyniki pokazały dużą różnorodność w tym, w jaki sposób ludzie czują się kochani, szanowani i uznawani. Co ciekawe jednak, w wynikach badania były pewne wspólne czynniki: Brak poczucia niepewności. Postrzeganie, że uczucie jest stałe, że nie ma wzlotów i upadków oraz momentów, w których jesteśmy doceniani, po których następowałyby momenty, w których jesteśmy ignorowani. To istotny czynnik. Kolejnym elementem jest komunikacja: usłyszenie, jak wiele dla kogoś znaczymy, z całą pewnością zapewnia nam poczucie bezpieczeństwa. Jednak jednym z powodów, dla których ktoś może zadać sobie pytanie: „Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy?” są kruche więzi. Przykładem tego jest rodzina, która twierdzi, że nas kocha, ale nie ma jej w naszym życiu, gdy najbardziej tego którzy nas oceniają zamiast zapewnić nam autentyczne wsparcie. Partnerzy, które nie wytrwają przy naszym boku lub po prostu sprawiają, że czujemy się samotni pomimo ich nieuleczonych traumWiele osób nosi w swoim sercu znamiona traumy psychicznej, co tylko dodatkowo zwiększa poczucie samotności. Zaniedbany, nieuleczony i stale tłumiony ból utrudnia nawiązanie silnych więzi. Bardzo obniża też naszą więcej, czasem zbyt wiele wymagamy od naszego partnera. Dlaczego to robimy? Często robimy to w desperackiej próbie załagodzenia wczorajszych ran obecnymi więziami. Niestety jednak to nie zawsze się poczucie osamotnienia jest częstym zjawiskiem u osób z zespołem stresu pourazowego. Potwierdzają to badania, takie jak przeprowadzone na Uniwersytecie w Tilburgu (Holandia).Depresja, która istnieje chociaż nie jest widocznaJeśli zastanawiałeś się kiedyś „Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy?”, możesz mieć do czynienia z depresją. Jednak bardzo często okazuje się, że nie uświadamiamy sobie tych kwestii emocjonalnych, nie łączymy się z nimi. Zamiast tego wybieramy zabliźnianie i zamiatanie pod emocje obciążone frustracją, smutkiem, goryczą i samotnością przechodzimy w milczeniu przez miesiące bez podejmowania żadnego działania na rzecz jest, aby wiedzieć, jakie są objawy związane z depresją. Gdy już sobie uświadomimy ich występowanie, jak najszybciej należy zrobić krok i szukać profesjonalnej pomocy. Oto niektóre objawy: Utrata motywacji i przyjemności (anhedonia). Przestajemy cieszyć się tym, co wcześniej pasjonowało nas lub co nas interesowało. Wyczerpanie fizyczne. Zaburzenia snu: bezsenność lub wręcz przeciwnie, nadmierne spanie. Uczucie złości, frustracji i beznadziejności. Poczucie samotności i winy występujące w tym samym czasie. Nieodparta potrzeba izolacji. Myśli pełne negatywności. Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy? Głos niskiego poczucia własnej wartościKiedy słyszymy, jak ktoś mówi „Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy?”, czasami oczywiste jest negatywne postrzeganie samego siebie przez daną osobę. Mówiąc najprościej, ktoś, kto nie jest doceniany lub szanowany, nie czuje się warty żadnego dewaluacja w kierunku samego siebie może doprowadzić do problematycznych skrajności, w których można nawet na stałe uwierzyć, że nie jest się godnym bycia samoocena jest w większości przypadków przyczyną rozpadu wielu związków. Dlaczego? Otóż towarzyszy jej niepewność i duża liczba irracjonalnych przekonań, pod wpływem których ignoruje się wszelkie więzi w celu unikania mogę zrobić, gdy pojawia się u mnie takie uczucie?Kiedy zadajemy sobie pytanie „Dlaczego czuję, że nikt się o mnie nie troszczy?”, kryje się za tym pewne uczucie, z którym musimy sobie poradzić. Pierwszą rzeczą jest wyjaśnienie, co jest przyczyną takiego stanu rzeczy. Zapytaj siebie – co tak naprawdę dzieje się w moim wnętrzu i w moim życiu. Nie bój się tego, co odkryjesz, nawet jeśli nie będzie to przyjemne. Jeśli twoim problemem jest samotność i brak znaczących relacji, to może jesteś zmuszony do wprowadzenia zmian w swoim życiu? Dziś, dzięki nowym technologiom, możemy spotkać ludzi o podobnych upodobaniach. Poszukaj relacji, które są wzbogacające i szczere. Uświadom sobie, że jesteś człowiekiem godnym autentycznej miłości, dowartościowania, troski i uznania. Jeśli osoby, które cię teraz otaczają, przynoszą ci więcej niepewności niż pewników, więcej problemów niż słodkich chwil, może czas zawalczyć o swoje szczęście podejmując odpowiednie decyzje. Oprócz zajmowania się jakością swoich relacji, ważne jest, abyś zwracał uwagę na swoją samoocenę. Osoba, która jest ceniona i szanowana przez siebie samą, czuje się godna nie tylko bycia kochaną, ale także otrzymywania najlepszej możliwej formy miłości. Jeśli niezależnie od tego, że otaczają cię kochający ludzie nadal odczuwasz, że nikt się o ciebie nie troszczy, być może czas poszukać pomocy specjalisty. Wyspecjalizowana pomoc może się okazać bowiem cień nierozwiązanej traumy lub ukrytej depresji całkowicie zniekształca nasz obraz samych siebie i uniemożliwia osiągnięcie może Cię zainteresować ... jamida166 20 lipca 2008, 15:35 Hej.! Moje pytanie zwracam do przedwszystkim (ale nie wyłącznie) dziewczyn (kobiet;p) które są samotne ( tj. nie mają tej najbliższej sercu osoby).Jak myślicie czemu jesteście samotne? Uważacie że robicie coś źle? Może myślicie że to przez wasz wygląd? A może jesteście przekonane że to jednak przez charakter?Czy w ogóle przez zupełnie coś innego.....?Ja po ostatnich rozczarowaniach zrobiłam sobie taki rachunek...Nikt mnie nie kocha bo:- przyjaźnie się z pięknymi dziewczynami na które faceci na pierwszym miejscu zwracają uwage a ja zostaje w cieniu. (oczywiście nie mam zamiaru przestac przyjaźnic się znimi tylko dlatego, ale nie powiem że boli mnie ta sytuacja.....)- jestem troche poszczelona, często robie coś szybciej niż często mówie szybciej niż myśle i w ogóle w okół mnie są często śmieszne sytuacje i może to też facetów odstrasza, tylko ja sie nie umiem jestem przy kości a moim zdaniem facet nie zechce poznac dziewczyny która nie zrobiła na nim pierwszego dobrego wrażenia (tj. spodobała mu się)W ogóle jestem tak strasznie rozżalona teraz i chciałam jakoś się wygadac...Bo właśnie chłopak który mi się okropnie podobał, a nawet coś więcej teraz pisze do jednej z moich przyjaciółek.... No to ja zeby odreagowac to rozczarowanie pojechalam na impreze gdzie był chłopak ktory mi tak tylko wpadł w oko, znaczy no miałąm ochote go poznac.... ( wiecie klin klinem). i co? poleciał na moją kolejną przyjaciółke.....Czuje się jak trędowata...Jestem naprawde podłamana.... Ciągle mi tylko powtarzają że źle wybieram, że kiedyś będzie pięknie.... Ja myśle że to g.. prawda..... Poprostu ja jestem chyba skazana na samotnośc. Dołączył: 2008-05-11 Miasto: Polandia Liczba postów: 5004 20 lipca 2008, 15:38 Ojj. ja też długo myslalam ze bede wiecznie samotna.. ale w koncu spotkałam chłopaka, który kocha mnie wlasnie taka jaka jestem :) i jest super ;) Mysle ze to kwestia przełamania samej siebie.. swoich lęków i słabości. Otwórz się na ludzi i zobaczysz. Naprawdę będzie dobrze ! Jeżeli ludzie zobaczą, że sama siebie akceptujesz to i sami Cię zaakceptują.. Więc pracuj nad samooceną. ;) ruda1986 Dołączył: 2008-05-04 Miasto: Liczba postów: 518 20 lipca 2008, 15:45 Trafisz na takiego samego wariata jak Ty napewno musisz tylko cierpliwie poczekać i się nie załamywać. Będzie dobrze powodzenia życzę. Buzikai :** jamida166 20 lipca 2008, 15:49 ja jestem otwarta naprawde, czasem aż za bardzo.......... ja już mam dośc tej pustki..... Dołączył: 2008-05-11 Miasto: Polandia Liczba postów: 5004 20 lipca 2008, 15:52 nie czekaj :D sam sie pojawi :D Dołączył: 2007-12-28 Miasto: Katowice Liczba postów: 2755 20 lipca 2008, 15:53 BĄDZ SOBĄ!!!! napewno trafisz na faceta który żyć bez Ciebie nie będzie umiał ;)głowa do góry!!! patrycja1986 20 lipca 2008, 15:57 eheheh ja też nie mam faceta :) ale myśle że to chwilowe :) Dołączył: 2008-01-03 Miasto: Katowice Liczba postów: 2228 20 lipca 2008, 15:59 jamida166 nie przejmuj się, ja kończę jutro 19lat a chłopaka nie miałam.. ja go po prostu na siłę nie szukam, wiem, że kiedyś się zjawi.. mam nadzieję, że na studiach kogoś poznam :))Były sytuacje, że jakiś chłopak chciał ze mną być, ale ja nie chciałam, bo nie kochałam, bo czułam, że to jeszcze nie ten, itp, itd. Często mi brakuje drugiej połówki, ale wierzę, że już niedługo ktoś się pojawi.. Tobie też życzę tej wiary! Trzymaj się :)) jamida166 20 lipca 2008, 16:00 uh....... to nie jest tak że ja czekam.. chyba nie tak........ ja poprostu chce sie w końcu szczęsliwie zakochac..... Najgorsze jest to że ja do jakiegoś czasu mam nadzieje gdy coś czuje do kogoś, aa włąsnie tak jak teraz kiedy ta nadzieja znika jest totalnie fatalnie......... dół, kotlina.... DEPRESJA!!!!! vita67do59 20 lipca 2008, 16:11 pamietam jak na studiach na pierwszym, drugim roku moje kolezanki yyy w zasadzie to jedna :) umawiala sie, chodzila na randki, ciagle jakies spotkanie miala... a ja i jeszcze trzecia nasza wspolna kolezanka, siedzialysmy same, w zasadzie to na sile nie szukalysmy facetow... po jakims czasie tamta, ktora miala trzech chlopakow na raz zostala sama, ja poznalam fajnego chlopaka .. przyszla moja kolej, chodzilam na spotkania, opowiadalam co robilam... tamte ciagle same byly...minely juz 2 lata od tej sytuacji, teraz wszystkie mamy chlopakow (a ta co sie tak umawiala to nawet meza hehe) jestesmy szczesliwie zakochane. mysle ze tak bedzie z toba, po prostu napiszesz nam kiedys na vitalii - sluchajcie dziewczyny ale fajnego chlopaka mam :) jamida166 20 lipca 2008, 15:35 Hej.! Moje pytanie zwracam do przedwszystkim (ale nie wyłącznie) dziewczyn (kobiet;p) które są samotne ( tj. nie mają tej najbliższej sercu osoby).Jak myślicie czemu jesteście samotne? Uważacie że robicie coś źle? Może myślicie że to przez wasz wygląd? A może jesteście przekonane że to jednak przez charakter?Czy w ogóle przez zupełnie coś innego.....?Ja po ostatnich rozczarowaniach zrobiłam sobie taki rachunek...Nikt mnie nie kocha bo:- przyjaźnie się z pięknymi dziewczynami na które faceci na pierwszym miejscu zwracają uwage a ja zostaje w cieniu. (oczywiście nie mam zamiaru przestac przyjaźnic się znimi tylko dlatego, ale nie powiem że boli mnie ta sytuacja.....)- jestem troche poszczelona, często robie coś szybciej niż często mówie szybciej niż myśle i w ogóle w okół mnie są często śmieszne sytuacje i może to też facetów odstrasza, tylko ja sie nie umiem jestem przy kości a moim zdaniem facet nie zechce poznac dziewczyny która nie zrobiła na nim pierwszego dobrego wrażenia (tj. spodobała mu się)W ogóle jestem tak strasznie rozżalona teraz i chciałam jakoś się wygadac...Bo właśnie chłopak który mi się okropnie podobał, a nawet coś więcej teraz pisze do jednej z moich przyjaciółek.... No to ja zeby odreagowac to rozczarowanie pojechalam na impreze gdzie był chłopak ktory mi tak tylko wpadł w oko, znaczy no miałąm ochote go poznac.... ( wiecie klin klinem). i co? poleciał na moją kolejną przyjaciółke.....Czuje się jak trędowata...Jestem naprawde podłamana.... Ciągle mi tylko powtarzają że źle wybieram, że kiedyś będzie pięknie.... Ja myśle że to g.. prawda..... Poprostu ja jestem chyba skazana na samotnośc. vita67do59 20 lipca 2008, 16:15 aaa jak mi tak strasznie samotnie bylo, to na czacie poznawalam jakichs ludzi (zeby byla jasnosc - mezczyzn :) od czasu do czasu takie znajomosci tez sa fajne, obojetnie czy to w necie czy przeniesione do realu :) znam kilka par(małżeństw), ktore tak sie poznaly i sa SZCZESLIWE, takie internetowe rozmowy tez maja swoje zalety ... jamida166 20 lipca 2008, 16:15 heh...... trudno mi wierzyc ze coś takiego się wydarzy...... Dołączył: 2007-04-07 Miasto: Bedford Liczba postów: 1682 20 lipca 2008, 16:15 kochana, mam dokładnie tak samo... dnowiecznie sama... masakra...ale zawsze jest nadzieja że coś się jeszcze poznasz kogoś fajnego na jakiejś imprezie :)? i tak masz fajnie - mnie to na żadną imprezę przed 18stką to na pewno nie puszczą... ;/ jamida166 20 lipca 2008, 16:19 ale ja pooznaje na imprezach ;/ ten ostatni też był z imprezy i widzisz co sie stało ............ to wszytsko jest do bani;/ Dołączył: 2007-04-07 Miasto: Bedford Liczba postów: 1682 20 lipca 2008, 16:22 no tak ale na każdej imprezie kogoś poznajesz i w końcu na pewno na kogoś fajnego trafisz kto się Tobą zainteresuje :):)głowa do góry! za kilka tygodni (a może dni) będziesz się śmiała że tak się tym przejmowałaś i jednocześnie cieszyła swoim facetem :Dhm... a ja? 0 imprez. 0 facetów. ;( Dołączył: 2008-01-13 Miasto: Warszawa Liczba postów: 3422 20 lipca 2008, 16:28 ja tez jestem sama. czasem bardzo mi to doskwiera, a czasem nawet nie mam czasu o tym myslec. Nie uwazam ze to przez to ze cos jest ze mna nietak. Tak jak spojrze, to nawet nie mam okazji poznawac nowych ludzi. Na studiach ciagle są ci sami ludzie, na imprezy do klubow nie chodze.. na imprezach-domowkach sa ciagle ci sami ludzie.. Czesto w pubie mnie i moja kolezanke jakis koles zaczepia, ale to zawsze jakis grzmot i debil;] Starszy i brzydki. i co? czekac na cud tylko Niestety nikogo nie pociesze bo sie nie da poprostu;] Mnie tez wkurza takie cos" przyjdzie czas na to" "zjawi sie sam" jamida166 20 lipca 2008, 16:28 tylko ja mam coś takiego w sobie że przyciągam nie tych co mi się podobają, a kiedy włąsnie od miesiąca jeżdze w jedno miejsce dla chłopaka którego potrafie z tłumu wypatrzec za każdym razem to on poleciał do mojej kolezanki, ja nie moge no;/ marta19882010 20 lipca 2008, 16:56 wiem co czujesz ja czasem czuje się podobnieja odkąd rozstałam sie z moim pierwszym chłopakiem też nie moge nikogo sobie znalęż czasem mi sie wydaje że jeszcze o nim nie zapomniałam ale tylko mi się wydaje!!!!!!!!!chciałabym sie zakochac to takie fajne uczucie mieć kogoś bliskiego przy sobie Dołączył: 2008-07-07 Miasto: Kielce Liczba postów: 489 20 lipca 2008, 17:30 Ja też jestem sama, ale wydaje mi się, że to przez mój charakter...:( Jestem nieśmiała, a tak napradę znają mnie tylko najbliżsi znajomi, z którymi znam się parę lat. A w dodatku nie chodzę na imprezy, jeśi już to tylko do znajomych. Niezbyt chętnie wychodzę teraz z domu, a to przez to, że mam straszny kompleks na punkcie swojego wyglądu. Ciągle sobie tłumaczę, że jak schudnę to wtedy zacznę gdzieś wychodzic. Strasznie mnie to dobija... I nie potrafie zmienic nastawienia do własnego ciała jamida166 20 lipca 2008, 17:33 no dokładnie..... ;(

dlaczego nikt mnie nie kocha